(DN-2:)Θεραπεία Βελονισμού σε παθήσεις της οσφυοπυελικής περιοχής και των κάτω άκρων: μια τεκμηριωμένη επιστημονική προσέγγιση (DN2)

Το σεμινάριο απευθύνεται σε πτυχιούχους φυσικοθεραπευτές, οστεοπαθητικούς, γιατρούς, βελονιστές. Το πιστοποιητικό στην τεχνική της Ξηράς Βελόνας (Cert. DN™) παρέχεται με την επιτυχή ολοκλήρωση (γραπτή και πρακτική εξέταση) και των δύο σεμιναρίων DN-1 & DN-2. Τα δύο σεμινάρια παρέχουν συνολικά 54 ώρες πρακτικής εκπαίδευσης στην τεχνική της ξηράς βελόνας.

Γίνεται εκπαίδευση με επιφανειακές και εν τω βάθει τεχνικές εφαρμογής της ξηράς βελόνας σε παθήσεις της οσφυοπυελικής περιοχής και των κάτω άκρων χωρίς να περιορίζεται στο βελονισμό του μυϊκού ιστού και των σημείων πυροδότησης πόνου. Παρουσιάζονται τεχνικές περι-νευρικού βελονισμού καθώς και βελονισμός σε τένοντες, συνδέσμους, μυοτενόντιες ενώσεις, οστεοτενόντιες προσφύσεις αλλά και στα οστά (periosteal pecking). Ειδικότερα, δίνονται οδηγίες για τον περι-νευρικό και περι-αγγειακό βελονισμό με σκοπό τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας καθώς και την διάσπαση των ινώσεων σε χρόνια νευρογενή σύνδρομα πόνου. Η τεχνική της ξηράς βελόνας είναι κάτι παραπάνω από το βελονισμό των σημείων πυροδότησης πόνου.

Η παρουσίαση γίνεται στα πλαίσια της δυτικής ιατρικής προσέγγισης αναφορικά με τη μυοσκελετική διάγνωση και θεραπεία και όχι στο θεωρητικό πλαίσιο της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής, με σκοπό τη μεταβολή της ροής της ενέργειας Qi ή της ενέργειας που ρέει σε σχέση με τους παραδοσιακούς κινέζικους μεσημβρινούς. Συγκεκριμένα, διδάσκονται τεκμηριωμένες τεχνικές, προτεινόμενες θέσεις των “σημείων” και δοσολογίες για την χρήση της τεχνικής της ξηράς βελόνας για την θεραπεία συγκεκριμένων νευρομυοσκελετικών παθήσεων, όπως: οσφυαλγία μηχανικής αιτιολογίας, δυσλειτουργία πολυσχιδούς μυός, σύνδρομο απιοειδούς, οξεία οσφυϊκή ριζοπάθεια (“ισχιαλγία”), δυσλειτουργία της άρθρωσης του ισχίου, οστεοαρθρίτιδα γόνατος, επιγονατιδομηριαίο σύνδρομο, κακώσεις των έσω πλάγιων συνδέσμων, “έσω κνημιαίο σύνδρομο”, “διάστρεμματα” ΠΔ, τενοντοπάθεια αχίλλειου τένοντα και την πελματιαία απονευρωσίτιδα. Επιπλέον, θα παρουσιαστούν τα πιο πρόσφατα στοιχεία που υπογραμμίζουν τις μηχανικές, νευροφυσιολογικές, χημικές και ορμονικές επιδράσεις καθώς και το αίσθημα αναχαίτισης (κεντρική, τμηματική, περιφερική) του πόνου μετά τη χρήση της τεχνικής της ξηράς βελόνας.

Οι μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου έχουν δείξει ότι ο βελονισμός των “βασικών” περιφερικών σημείων (όχι σημείων πυροδότησης), τα οποία δεν αναφέρονται στην περιοχή συμπτωμάτων του ασθενούς, διεγείρει τις κατιούσες ανασταλτικές οδούς του πόνου ή τις φλοιώδεις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον έλεγχο του πόνου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος της αρθρογραφίας της τεχνικής της “ξηράς βελόνας” χρησιμοποιεί τον όρο “βελονισμός” σαν τίτλο του και πολλές από αυτές τις μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει τόσο τα παραδοσιακά σημεία βελονισμού όσο και τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης πόνου στις θεραπευτικές τους αγωγές. Κατά τη διάρκεια αυτού του σεμιναρίου παρουσιάζεται μια θεμελιώδης γνώση της ονοματολογίας και της τοποθεσίας πολλών βασικών παραδοσιακών σημείων βελονισμού με σκοπό να βοηθήσει το θεραπευτή να καταλάβει και να ερμηνεύσει την υφιστάμενη βιβλιογραφία για τον βιοϊατρικό βελονισμό και την τεχνική της ξηράς βελόνας στα πλαίσια των νευρομυοσκελετικών παθήσεων. Ωστόσο, αυτό το σεμινάριο επικεντρώνεται στην τεχνική της ξηράς βελόνας και δεν περιλαμβάνει κανενός είδους πρακτικής εκπαίδευσης του παραδοσιακού κινέζικου βελονισμού ή της ιατρικής της Ανατολής.

Υπάρχουν υψηλής ποιότητας αποδεικτικά στοιχεία ότι τεχνικές HVLA της ΣΣ έχουν κλινικά σημαντική επίδραση στον πόνο και τη δυσλειτουργία ασθενών με χρόνια οσφυαλγία (Rubinstein et al, 2011; Standaert et al, 2011; UK BEAM Trial, 2004); Έχει αποδειχθεί ότι οι ασθενείς με οσφυαλγία στους οποίους δεν εφαρμόζονται τεχνικές HVLA-manipulation στην οσφυοπυελική περιοχή είναι 8 φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν επιδείνωση της κατάστασης τους, σε σχέση τους ασθενείς που λαμβάνουν HVLA (Childs et al, 2007). Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι με την εφαρμογή HVLA στο ιερό οστό, αυξάνεται η δύναμη και η αντοχή των μυών του πυελικού εδάφους (Almeida et al, 2010). Τέλος, με τον χειρισμό της ιερολαγόνιας άρθρωσης αποδείχθηκε ότι αυξάνεται η ταχύτητα ενεργοποίησης του εγκάρσιου κοιλιακού. Παρ’ όλα αυτά, στο πλαίσιο της αναδυόμενης βιβλιογραφίας, ο συνδυασμός των τεχνικών HVLA της ΣΣ με την τεχνική της ξηρής βελόνας, είναι πολλά υποσχόμενος για τη δημιουργία «βέλτιστων πρακτικών» με στόχο την αντιμετώπιση ποικίλων μυοσκελετικών παθήσεων. Αυτή είναι η “οστεοπρακτική” προσέγγιση – ο συνδυασμός εφαρμογής HVLA τεχνικών της ΣΣ (SMT-1, SMT-2, SMT-3 & SMT-4) των άκρων (EMT-1) με την τεχνική της ξηράς βελόνας (DN-1 & DN-2) με στόχο την τεκμηριωμένη αντιμετώπιση νευρομυοσκελετικών παθήσεων.